Kauri tot Hahei

Geschreven op vrijdag 21 januari in Hahei-Coromandel Peninsula.

Na ons vorige blogje hebben we heel wat mooie plaatsen bezocht en bijbehorende kilometers gereden. Het reizen met een camper bevalt ons supergoed!
Nadat we in Auckland en Bay of Islands beide 3 nachten zijn gebleven (beide campings met zeezicht en strand voor de deur en constant zomerweer!!) hebben we vervolgens een echte tour gemaakt waarbij we steeds een deel van de dag gereden hebben, iets bezocht, nachtje geslapen en de dag erna weer verder. Ook superfijn om zo on the move te zijn!
We zijn achtereenvolgens naar het Kauriforest, Miranda en Coromandel gegaan. Vanuit het plaatsje Coromandel zijn we naar het plaatsje Hahei getourd waar we 2 nachten zijn gebleven.

Vanuit Bay of Islands wat aan de oostkust van Noord Nieuw-Zeeland ligt zijn we het land overgestoken naar de westkust. We kwamen op een hoog punt weer bij de kust aan en daardoor konden we heel ver kijken over de oceaan en de natuurlijke harbour die er lag. Weer verder gereden, dit keer waren we echt de tuf-tuf club, zo traag gingen we de bergen op. Aangekomen bij het eerste Kauribos stoppen we om te gaan kijken naar Tane Mahuta, een boom van 51 meter hoog met een omtrek van 13.8 meter en dat is dus echt reusachtig!!! De grootste levende Kauriboom. Heel indrukwekkend om te zien.
Daarna op een ander punt nog wat beroemde bomen gezien zoals de four sisters (vanaf de bodem groeien ze met z’n 4 de lucht in), Nova had de wandeling van 20 minuten erheen zelf gedaan en bij de 4 zusjes aangekomen ontmoette we een zwisters gezin met Nederlandse roots en een bolderkar (:)) heel handig, Nova mocht in de bolderkar met de 2 jongetjes terug naar de camper!
In die omgeving ook gekampeerd. De camping had een riviertje en lekker weer voor ons in petto dus lekker in het water gezeten.

Vervolgens zijn wij zo’n 300 kilometer naar het zuiden gereden (Niels schreef in z’n vorige bericht dat we zuidwaarts gingen maar dat was noordwaarts… jetlag he!).
We waren vroeg wakker dus zo rond 9 uur waren we op weg. Bij Auckland in de buurt effe heel amerikaans een hamburg bij Wendy’s gaan eten. Na een klein uurtje en met volle buik en tank weer verder. Ik (Danniella) reed over de 4-baans wegen en het was druk, druk, druk en de banen smal en die afslagen verwarrend… zucht. Maar na een tijdje zaten weer op een of andere rustige highway die weer even later weer een gewoon landweggetje werd en alles was weer vredig. Half 3 ’s middags waren we al in Miranda. Op de kaart zag dit eruit als een klein plaatsje waar dan een hot water pool park bij was plus camping maar in de werkelijkheid zagen we 2 huizen en veel weidse leegheid. Mooi hoor maar geen boodschappen doen dus!
Het vakantiepark is zoals alle parken tot nu toe erg mooi, kleinschalig, groen. Dit keer met een bonus, er is namelijk een hot-pool op de camping.
Deze dag regent het, we hoeven gelukkig maar 10 meter te lopen naar de hot-pool (het is een zwembad geen bubbelbadje ofzo). Als je dan vanuit regen in je bikini (zwembroek of zwemluier) zo’n bad in loopt… heeeeeerlijk!
’s Avonds als Nova slaapt in de camper zijn we er nog eens heen gegaan. De palmen ernaast zwaaien enorm in de wind maar in het water is het superfijn.

Volgende dag is het weer helemaal opgeklaard en warm en touren we verder naar de Coromandel Peninsula (schiereiland), dat bestaat uit een heuvelrug met aan weerskanten stranden. We naderen het en kunnen dan mooi de heuvels zien liggen. Alles is hier bedekt met een laag forest, allerlei bomen die wild door elkaar heen groeien. Allerlei tinten groen door elkaar.
Eerste stop is het plaatsje Thames. Even wat winkels bekeken en de lunch bij elkaar geshopt.
De route tussen Thames en Coromandel is werkelijk waar zo ontzettend mooi. Het lukt niet zo goe d om foto’s te uploaden dus die houden jullie tegoed. De route gaat helemaal langs de kust en daalt en stijgt behoorlijk. Bij een mooi uitzichtpunt verorberen we onze lunch en cruisen verder. Half de middag komen we in het plaatsje Coromandel en besluiten daar te blijven, dat rijden is best vermoeiend en dit plaatsje ziet er gezellig uit. Er is uiteraard een holiday park dus ons huis heeft weer snel een staplek gevonden. Vervolgens zijn we richting de grote speeltuin van het plaatsje gewandeld zodat Nova ook nog wat energie kwijt kan (dat lukt aardig!) en gaan zwemmen op de camping. Daarna is Nova nog even een tukje gaan maken en ’s avonds uit eten bij Umu waar ze de specialiteit van Nieuw- Zeeland (lamsvlees) superlekker kunnen klaarmaken! (tip!)

De dag erna gaat de tocht over Coromandal Peninsula weer verder. Het is weer een superwarme en zonnige dag dus bij het strand van Kuaotunu zijn we acuut gestopt en in de grote golven gedoken!! Wat is het hier gaaaf! Het is rustig en het strand is enorm, het is wit en de zee felblauw, in de omgeving allerlei eilandjes en de camper staat onder een mooie boom. Wauw!
Na een tijdje toch maar weer verder gereden, een beetje besluiteloos over waar de nacht te gaan doorbrengen. We willen op Coromandel Peninsula graag de Cathedral Cove (Hahei) en Hot water Beach gaan bezoeken. We willen echter nu het vandaag zo warm en zonnig is alleen maar zwemmen en dat kan lastig zijn in Hahei en Hot water Beach. Bij de I-site (vvv) van Whitianga zijn we info gaan inwinnen en schijbaar kunnen we best zwemmen in Hahei en is de camping daar aan het strand.
Off we go!!!!

Het is nog maar een kort ritje van Whitianga naar Hahei dus begin vd middag zijn we er. De rest van de dag brengen we door op het prachtige strand, met een gezellig poeltje waarin alle peuters en kleuters liggen te spetteren. In tegenstelling tot de grote golven van deze morgen vind Nova deze golven wel leuk.

De volgende dag brengt wolken, wij zijn van plan naar Cathedral Cove te gaan wandelen dus op zich komt dat goed uit. Met de camper naar de parking (inparkeren met veel publieke belangstelling…hij is toch best groot… ) en vandaaruit aan de wandeling begonnen. We hebben de kinderwagen bij ons en snorkelspullen, Nova wil echter zelf lopen en houdt dat voor het grootste deel vol, wij voelenhet flink in onze kuiten dus hoe zal dat voor haar zijn?? Ze klaagt niet en huppelt zowat de bergen op en af. We dalen af bij een baai om te gaan snorkelen maar no way dat we daarin gaan! Dit zou de beste snorkelplek van Coromandel moeten zijn met een heuse trail maar wij zien nu vooral grote grijze golven die tegen rotsen splashen, doodeng. De Cathedral Cove is wel mooi om te zien, we kunnen er niet onderdoor, hij is afgesloten. Het strand is weer heel mooi gelegen met hoge rotswanden, veel groen en rosten en eilanden voor de kust.
Op de terugweg checken we een andere baai op snorkelkansen. Ik ga er zelfs in met de gehele uitrusting aan en doe er 5 minuten over om achter de golven te komen en vanuit daar zwem ik er schijnbaar als een speer vandoor want Niels vraagt zich af waar ik heen ga. Ik zie vooral zand, zand, zand en als ik op kijk zie ik Niels in de verte zwaaien. Een beetje teleurgesteld ga ik terug. Ik had erg veel in in het snorkelen na de goede ervaringen op Bonaire maar dit is een ander verhaal.
De plek is evengoed weer prachtig, we hebben de hele baai en strand voor onszelf.

Onze tocht heeft de hele ochtend ingenomen dus na wat boodschappen in Hahei is het al tijd om door te rijden naar Hot Water Beach. Weer een herinnering van Anne!
Er is hier magma (ofzo?) dat waterpoelen in de aarde verwarmt, die verwarmen op hun beurt weer het grondwater dat onder het strand zit. Als je daar begint te graven komt er lekker warm tot gloeiendheet (tot 65 graden) water omhoog. In zo’n badje kun je dus gaan liggen. Op een regenachtige dag met de wilde oceaan voor je neus echt leuk om te doen. Voor Nova is het soms wel wat te spannend maar na een tijdje is ze gewend en hebben we een perfect family poeltje gevonden, van links naar rechts gaat het van erg heet tot lauw, we liggen lekker op een rijtje dus (Niels en ik wisselen).

Het is een lange blog geworden en dan heb ik nog niet eens de dag beschreven na de blog van Niels en voor die van mij. Op die eveneens zonovergoten dag hebben we dophin-cruise gedaan. ’s Ochtends met een boot door het gebied de Bay of Islands, supermooi om al die groene eilandjes en rotsen uit het turqoise water te zien komen en we zagen ook al vrij snel dolfijnen. Echt magisch zoiets, zelfs Nova zag ze goed zwemmen. De cruise bracht ons ook nog naar een mooie strandje op een eilandje. De rest vd middag gezwommen in de zee vlak voor de camper.
Morgen rijden we verder zuidwaarts. We weten nog niet precies waarheen maar het belooft een dag vol regen te worden dus waarschijnlijk rijden we rechtstreeks naar Rotorua.

Bedankt voor het lezen, hopelijk is het leuk om te lezen!
En de volgende keer weer een ‘post’ van Niels.
Groetjes de kiwispotters